Huilen is helen
‘De tranen die niet gehuild worden door de ogen, worden gehuild door onze organen.’ – James Lynch
Ons lichaam heeft bij de bouw iets unieks en bijzonders gekregen: het vermogen om te huilen. Om tranen te kunnen laten stromen bij emoties; en in het bijzonder bij pijnlijke ervaringen in het leven.
Veel mensen hebben nooit geleerd te huilen, of hebben het juist afgeleerd. “Niet huilen, sterk zijn!” Hoe vaak heb ik het zelf niet gezegd, tegen mijn kinderen en tegen vriendinnen…Maar de prijs die je betaalt om niet te huilen is enorm hoog. De invloed op onder meer de ontwikkeling van hart- en vaatziekten, het ontstaan van bepaalde vormen van kanker, de remmende ontwikkeling in onze hersenen, depressies (en suïcide) als gevolg van niet geuite emoties zijn enorm groot. En mannen lopen substantieel meer risico dan vrouwen.
Verbinding
Verantwoording nemen om je leven te leven op de manier die jij wilt, die bij jou past, in welke vorm ook, hangt één op één samen met het vermogen om emotioneel te groeien. Met het vermogen pijn van anderen niet alleen te zien, maar je er ook mee te kunnen verbinden. Maar voordat je je kunt verbinden met een ander, begin je bij jezelf en met het vermogen contact te maken met je eigen pijn.
Ayurvedisch gezien worden je emoties geregeerd door je zenuwstelsel (majjā dhatu). De plek wáár je tranen uit je ogen komen zegt iets over hoe je in balans bent en welke dosha betrokken is; vata, pitta of kapha. Hoewel we allemaal natuurlijk merken dat we huilen, letten we er eigenlijk nooit op wát voor tranen het zijn en waar ze uit ons oog komen.
Gelukstranen
De tranen van Kapha zijn bijvoorbeeld tranen van geluk, van happiness, van compassie en smaken zoet. Het zijn er niet overdreven veel en ze komen uit de buitenste hoek van je oog. De tranen die veroorzaakt worden door boosheid, frustratie, drift of woede zijn heet en hebben een zure smaak. Ze zijn gerelateerd aan Pitta dosha en rollen uit het midden van je oog. Tranen van rouw, intens, diep verdriet, ongerustheid en angst horen bij Vata. Ze smaken bitter en komen uit de binnenste ooghoek.
Je zenuwstelsel probeert (opgeslagen) emoties zoals angsten, boosheid, woede en verdriet in de vorm van tranen kwijt te raken. Eigenlijk zijn tranen emotie-kristalletjes die smelten, als het ware oplossen, vloeibaar worden en in de vorm van tranen je lichaam verlaten. Het is niet voor niets dat je je zo opgelucht voelt na een fikse huilbui! Je voelt je letterlijk lichter omdat met de tranen ook de (vastzittende) emotie je lichaam uit is. Dat zware gevoel dat op je hart drukte en je keel dichtkneep is eruit gehuild!
Negeer je de aandrang om te huilen, slik je je tranen in en druk je je emoties weg, dan ontneem je je lichaam dus eigenlijk de kans om op een natuurlijke manier je pijn te verlichten. Een huilbui onderdrukken kan de hypofyse en schildklieren beinvloeden; een te langzaam werkende schildklier in het geval van Kapha, een te snel werkende schildklier in het geval van Pitta en een onregelmatig werkende schildklier bij Vata.
Huilen = helen
Natuurlijk hoef je bij de kassa in de supermarkt niet helemaal los te gaan in een enorme huilbui… voor alles is een tijd en een plaats. Maar er zullen momenten van pijn zijn, dat is het leven nou eenmaal. Geen roos zonder doornen, toch? Zit je in een moeilijke periode neem dan de tijd voor je emoties. En onderzoek de emotie die het meeste aanwezig is; kijk eens of je kunt voelen waar je tranen uit je oog komen? Dat is verantwoording nemen voor je eigen groei, je lichamelijke en geestelijk gezondheid, de gezondheid in je gezin en in onze maatschappij. Dat is wat steeds opnieuw geleerd en geoefend mag worden.
Wie is jou in je leven voorgegaan in het tonen van emoties? Wat leerde je ervan? Hoe pas je het toe in jouw leven?
Schilderij: ‘Freya’s Tears’, Anne-Marie Zilberman
Dank Jakob van Wielink die een artikel schreef over dit onderwerp en mij heeft geïnspireerd.